Vandaag komt er een klassieker uit de Turkse keuken op de blog. Deze koolhydraatarme ovenschotel met aubergines heet in het Turks “imam bayıldı”, hetgeen betekent ” de priester viel flauw”. Misschien ken je dit verhaal allang, dan kun je snel naar het recept scrollen. Anders gewoon even verder lezen …

Wat heeft een priester met eten te maken?

In deze Turkse ovenschotel is, naast de aubergine, één ingrediënt onontbeerlijk: knoflook. Veel knoflook. En dat zou de reden zijn dat de imam flauw viel toen zijn vrouw hem dit gerecht voorschotelde. Hoewel een andere versie je vertelt dat de imam flauw viel omdat zijn vrouw vertelde dat ze de olijfolie had opgemaakt om dit gerecht te kunnen maken. En weer een andere dat hij flauw viel toen hij hoorde wat het gerecht gekost had. En nog weer een ander dat hij slechts figuurlijk flauw viel, omdat hij de aubergines zo heerlijk vond. Zo gaat dat met klassiekers uit de wereldkeuken die al eeuwen bestaan. Een beetje flauw vind ik het wel ;)

Veelzijdige aubergine

Aubergines worden wel eens als “vlees voor de armen” aangeduid. De aubergine is erg veelzijdig, en kan in sommige gerechten inderdaad als een soort vleesvervanger ingezet worden. Ik heb ze eens gebruikt als broodvervanger in een maaltijdsalade, als croutons. En een Instagram-vriendin heeft er zelfs ijs mee gemaakt. Dat moet ik ook eens proberen!

Persoonlijk vind ik de aubergine eerder een lekkernij voor de vegetariërs en vegans (maar ook de vleeseters die wel eens iets anders willen) onder ons. Je kunt er zo veel lekkers mee maken! Je komt ze tegen in de Turkse keuken, maar ook in de Italiaanse, Franse, Arabische, Griekse en zelfs in de Chinese keuken (hier vind je een recept voor Chinese aubergines).

Het puntje op de i

Bij research naar de achtergronden van het imam bayildi gerecht, kwam ik op een leuk taalweetje. En taalweetjes, daar ben ik gek op!

In de Turkse taal bestaat de letter i met én zonder puntje. Ook als deze letter als hoofdletter gebruikt wordt, krijgt ie indien van toepassing gewoon dat puntje op de I. Istanbul is in het Turks İstanbul. Met puntje op de hoofdletter. En bayildi is in het Turks bayıldı, zonder puntjes dus. De i-met-puntje (uitspraak “ie”) wordt gebruikt bij een ongeronde gesloten voorklinker. En die zonder puntje dus bij een achterklinker (wordt meestal als “uh-klank” uitgesproken). İmam bayıldı spreek je dus uit als “IEmam bajUHldUH“. Of zoiets.

Enne … wist je dat het puntje op de i een naam heeft? Tittel, zo heet dat. Wat een ge-wel-dig woord … de kers op de taart, de tittel op de i ;)

Van tevoren klaarmaken

Oké, dat is weer genoeg taalles voor vandaag. Per slot van rekening is dit een foodblog! Terug naar de aubergines dus.

Het kost even wat tijd om deze imam bayıldı te maken, maar het is echt niet moeilijk. Maak ze het liefst ’s ochtends, of de dag van tevoren, want zoals bij veel Mediterrane en Oosterse gerechten worden ze alleen maar lekkerder als ze wat langer staan. Ik heb 3 tenen knoflook gebruikt, maar als je niet zo’n liefhebber bent, dan kun je natuurlijk voor minder kiezen. Eet er een groene salade bij. En, als je dat wilt en vegetarisch eet, gebakken halloumi. Zo houd je het lekker koolhydraatarm.